Dotychczas dyrektorzy zarządzający poszczególnymi działami spółki, w przeciwieństwie do członków zarządu, mogli korzystać z opodatkowania przychodów podatkiem liniowym według jednolitej stawki 19%. Potwierdzały to liczne interpretacje indywidualne jak również orzeczenia sądów administracyjnych. Stanowisko takie zostało jednak zakwestionowane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 7 sierpnia 2019 r. (0115-KDIT3.4011.253.2019.4.WM). Zgodnie z treścią uzasadnienia kontrowersyjnej interpretacji podatek liniowy nie przysługuje dyrektorom pełniącym funkcje zarządcze nawet, jeśli sprawowane są wyłącznie w odniesienie do jednego działu przedsiębiorstwa.

Tak radykalną zmianę umożliwiają niedostatecznie precyzyjne przepisy regulujące opodatkowanie przychodów kadry kierowniczej. Art. 13 pkt 9 ustawy o PIT stanowi, że przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze to przychody z działalności wykonywanej osobiście (do których nie stosuje się podatku liniowego). DKIS potraktował umowę dyrektora jednego z działów właśnie jako „umowę o podobnym charakterze”, co uniemożliwia rozliczanie osiągniętego na jej podstawie przychodu według zasad dotyczących przychodów z działalności gospodarczej.

Powyższe oznacza nie tylko konieczność opodatkowania wynagrodzenia menedżerów na zasadach ogólnych, czyli według stawek 18% i 32% (przy wyższych zarobkach), ale również brak możliwości zaliczenia do kosztów wydatków związanych z wykonywaniem czynności zarządczych w spółce, a także powstanie po stronie spółki obowiązków płatnika.

Rozwiązaniem może okazać się zawarcie umowy o świadczenie usług doradczych, które nie znajdują się w katalogu art. 13 pkt 9 ustawy o PIT. Świadczenie takich usług w ramach prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowane będzie według wyboru podatnika – na zasadach ogólnych albo liniowo.

r. pr. Sylwia Durka